ಮುನ್ನುಡಿ

http://achatra.blogspot.com/2008/03/after-4-years-of-undergrads-in-computer.html
ಸುಮ್ನೆ ಯಾಕೆ ಅದನ್ನೆ ರಿಪೀಟ್ ಮಡೊದು ಅಂತ. ಈ ಆರು ವರ್ಷ ರಿಪೀಟ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ನಂಗೂ ಬೇಜಾರಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಬೇಜಾರಾಗಿದೆ ಅಂತ ರಿಪೀಟ್ ಮಡೋದು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ರೆ, ರಿಪೀಟ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಬೇಜಾರಾಗತ್ತೆ ಅಂತ ಈವತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು.

ನಂದೂ ಒಂತರ ನಿಂದೇ ರಾಗ ಅಣ್ಣ, ಅದ್ರೆ ನೀ ಬರೀತಾ ಇದ್ದಿ ಅಂತ ನಾನ್ ಶುರು ಹಚ್ಕೊಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ನಂದು Jscript ಟೀಮ್ ಅಲ್ವಲ್ಲ.

ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಆಕಾಶ್ದಲ್ಲಿ ತೇಲಾಡುವಾಗ ಒಂದ್ ಒಂದ್ ಸಲ ಅನ್ಸೋದು, ನಾನೂ ಎನಾದ್ರೂ ಬರೀಬೇಕು ಅಂತ. ನಾನ್ ಬರ್ದಿದನ್ನ atleast ನಾನಾದ್ರೂ ಒದಿ ಕುಶಿ ಪಡ್ಬೇಕು ಅಂತ. ಆದ್ರೇನ್ಮಾಡೊದು, ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಜೀವ. ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ಭೂಮಿ ಬಿಟ್ಟಿರಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ನಂಗಿನ್ನೂ ಅನ್ನಿಸ್ತನೆ ಇದೆ, ನಾನ್ ಬರಿಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ಒಂತರ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಏಣಿ ಇಟ್ಟಂಗೆ ಅಂತ. ಅದ್ರೂ ಒಂದ್ ಕೈ ನೋಡೇ ಬಿಡೋಣ. ಬಂದ್ರೆ ಬೆಟ್ಟ, ಹೋದ್ರೆ ..ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ.

ನಂಗೆ ಮೊದ್ಲಿಂದ್ಲು ಸ್ವಲ್ಪ serious ಆಗಿ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕು, serious ಆಗಿ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂತ. ಅದ್ರೆ ಯಾಕೊ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೋದ ಕೂಡ್ಲೆ ಎಲ್ಲ ನಗಕ್ಕೆ ಸ್ಟರ್ಟ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಇದೆ ಒಳ್ಳೆ ಜಾಗ ಅನ್ಸತ್ತೆ, ಯಾರಿಗೂ ನನ್ ಮುಖ ಕಾಣಲ್ವಲ್ಲ.

ಇನ್ನೊಂದ್ ಅಶೆ ಅಂದ್ರೆ life ಅಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ್ರೂ ಕವಿತೆ ಬರೀ ಬೆಕೂ ಅಂತ. ಈಗ ಅದಕ್ಕೂ ಒಂದು ದಾರಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ, ಕವಿತೆ ಬರೀತೀನಿ, ಅದ್ರೆ ಹಾಡಕ್ಕೆ ಕಿಶೋರ್ ಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೇಳ್ತೀನಿ, ನಂಗೆ guarantte ಇದೆ, ಯಾರೂ ನನ್ನ ಉಗಿಯಲ್ಲ ಅಂತ :)